ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Environmental Education

1. ΓΕΝΙΚΑ

ΣΧΟΛΗ	School of Geosciences
ΤΜΗΜΑ	Department of Agriculture
ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΠΟΥΔΩΝ	Undergraduate
ΚΩΔΙΚΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ	600-191037	ΕΞΑΜΗΝΟ ΣΠΟΥΔΩΝ		Elective Spring Semester
ΤΙΤΛΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ	Environmental Education
ΑΥΤΟΤΕΛΕΙΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ σε περίπτωση που οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται σε διακριτά μέρη του μαθήματος π.χ. Διαλέξεις, Εργαστηριακές Ασκήσεις κ.λπ. Αν οι πιστωτικές μονάδες απονέμονται ενιαία για το σύνολο του μαθήματος αναγράψτε τις εβδομαδιαίες ώρες διδασκαλίας και το σύνολο των πιστωτικών μονάδων.			ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΩΡΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ		ΠΙΣΤΩΤΙΚΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ
Διδασκαλία			4		4
Προσθέστε σειρές αν χρειαστεί. Η οργάνωση διδασκαλίας και οι διδακτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται περιγράφονται αναλυτικά στο 4.
ΤΥΠΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Γενικής Υποδομής (ΓΥ),Ειδικής Υποδομής (ΕΥ), Γενικών Γνώσεων (ΓΓΔ) και Επιστημονικής Περιοχής (ΔΔΤΝ, ΕΔ, ΕΥΣ, ΗΛ, ΠΑ) .	Special Background
ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ:
ΓΛΩΣΣΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ και ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ:	Ελληνικά
ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ERASMUS	Ναι
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ (URL)	https://moodle.teithe.gr/course/view.php?id=3884

2. ΜΑΘΗΣΙΑΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Μαθησιακά Αποτελέσματα Περιγράφονται τα μαθησιακά αποτελέσματα του μαθήματος οι συγκεκριμένες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες καταλλήλου επιπέδου που θα αποκτήσουν οι φοιτητές μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος.
The aim of the course is for students to acquire the research tools that will allow them to analyze the concepts of Environmental Education. In particular, the objectives of the course are for students to be able to: • To describe the framework of national and European environmental policy and legislation. • To mention national environmental policymakers and το develop an Environmental Education relationship with these bodies and local communities. • To explain the need for economic growth and long-term environmental protection in economy and to describe the importance of sustainable development as a multidimensional strategic goal that harmonizes development with the environment. • To formulate the principles governing Environmental Education. • To explain the importance of informing and educating the rural population about sustainability. • To formulate reasonings about the relationship between the humans and the environment, to give examples and to interpret the context in which the individual and collective participation are dealing with environmental problems develop. • To describe how the sciences of education provide the opportunity to formulate forms of reflection and action on environmental sustainability, and the ongoing critique of environmental reflection and coping. • To develop actions using the Environmental Education tools, especially the Information and Communication Technologies and the project method, in order to strengthen the role of the active citizen in shaping a quality sustainable environment. • To design and implement environmental programs in formal and non-formal education. • To describe Guilford’s theoretical model for the structure of intelligence, ie functions (memory, comprehension, convergent – critical thinking, divergent – creative thinking, evaluation), content – materials and products and its application in Environmental Education. • To apply techniques of the creative production of ideas (eg brainstorming, S.C.A.M.P.E.R. technique, creative problem solving, etc.). • To immerse themselves in the methodological approaches, techniques and tools used in the evaluation of Environmental Education programs.
Γενικές Ικανότητες Λαμβάνοντας υπόψη τις γενικές ικανότητες που πρέπει να έχει αποκτήσει ο πτυχιούχος (όπως αυτές αναγράφονται στο Παράρτημα Διπλώματος και παρατίθενται ακολούθως) σε ποια / ποιες από αυτές αποσκοπεί το μάθημα;.
Αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών - Προσαρμογή σε νέες καταστάσεις - Λήψη αποφάσεων - Αυτόνομη εργασία - Ομαδική εργασία - Εργασία σε διεθνές περιβάλλον - Εργασία σε διεπιστημονικό περιβάλλον - Παράγωγή νέων ερευνητικών ιδεών		Σχεδιασμός και διαχείριση έργων - Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα - Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον - Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου - Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής - Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης
Retrieve, analyze and synthesize data and information, with the use of necessary technologies. Adapt to new situations. Decision making. Work autonomously. Generating new research ideas. Design and project management. Criticism and self-criticism. Promote free, creative and inductive thinking. Working in an interdisciplinary environment. Respect for the natural environment.

3. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

The course examines the historical development of Environmental Education, the environmental phenomena and the movements that led to the genesis of the field. The educational currents and the international declarations that influenced and shaped the Environmental Education are presented. The objectives and principles of Environmental Education are analyzed, the various scientific approaches and the latest orientations of the field are examined. The basic dimensions, the pedagogical principles and the characteristics of the Environmental education are described. The steps of planning, implementing and evaluating Environmental Education programs are analyzed. The basic techniques and methods that applied in the context of Environmental Education, such as problem solving, project method, brainstorming, idea mapping, dramatization, etc., are analyzed. Applications of Information and Communication Technologies in Environmental Education is presented.

4. ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ και ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ - ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Πρόσωπο με πρόσωπο, Εξ αποστάσεως εκπαίδευση κ.λπ.

face to face

ΧΡΗΣΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ
Χρήση Τ.Π.Ε. στη Διδασκαλία, στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση, στην Επικοινωνία με τους φοιτητές

Χρήση Τ.Π.Ε. στη διδασκαλία: Διαφάνειες PowerPoint, πολυμεσικό υλικό, χρήση ιστοσελίδων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.

Χρήση ΤΠΕ στην Εργαστηριακή Εκπαίδευση (ασκήσεις πράξης): Χρήση ιστοσελίδων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, παγκόσμιες διαδικτυακές βάσεις δεδομένων περιβάλλοντος.

Χρήση ΤΠΕ στην Επικοινωνία με τους φοιτητές: ανάρτηση του εκπαιδευτικού υλικού στο moodle, επικοινωνία μέσω e-mail.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ
Περιγράφονται αναλυτικά ο τρόπος και μέθοδοι διδασκαλίας. Διαλέξεις, Σεμινάρια, Εργαστηριακή Άσκηση, Άσκηση Πεδίου, Μελέτη & ανάλυση βιβλιογραφίας, Φροντιστήριο, Πρακτική (Τοποθέτηση), Κλινική Άσκηση, Καλλιτεχνικό Εργαστήριο, Διαδραστική διδασκαλία, Εκπαιδευτικές επισκέψεις, Εκπόνηση μελέτης (project), Συγγραφή εργασίας / εργασιών, Καλλιτεχνική δημιουργία, κ.λπ. Αναγράφονται οι ώρες μελέτης του φοιτητή για κάθε μαθησιακή δραστηριότητα καθώς και οι ώρες μη καθοδηγούμενης μελέτης ώστε ο συνολικός φόρτος εργασίας σε επίπεδο εξαμήνου να αντιστοιχεί στα standards του ECTS

Activity	Semester workload
Lectures	13
Laboratory Work	26
Study and analysis of scientific papers and book chapters	20
Autonomous study	30
Συγγραφή εργασίας	31
Total	120

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Περιγραφή της διαδικασίας αξιολόγησης Γλώσσα Αξιολόγησης, Μέθοδοι αξιολόγησης, Διαμορφωτική ή Συμπερασματική, Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής, Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης, Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων, Επίλυση Προβλημάτων, Γραπτή Εργασία, Έκθεση / Αναφορά, Προφορική Εξέταση, Δημόσια Παρουσίαση, Εργαστηριακή Εργασία, Κλινική Εξέταση Ασθενούς, Καλλιτεχνική Ερμηνεία, Άλλη / Άλλες. Αναφέρονται ρητά προσδιορισμένα κριτήρια αξιολόγησης και εάν και που είναι προσβάσιμα από τους φοιτητές.

Ι. Συμπερασματική αξιολόγηση στο θεωρητικό μέρος του μαθήματος με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής και ερωτήσεις σύντομης απάντησης: 40%

ΙΙ. Συμπερασματική αξιολόγηση στις ασκήσεις πράξης του μαθήματος, που περιλαμβάνει:
• Δημιουργία project Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (35%)
• Δημόσια Παρουσίαση (25%).

5. ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Συγγράμματα

1. Ajzen, I. (1985). From Intentions to Actions: A Theory of Planned Behavior. In: Kuhl J., Beckmann J. (eds) Action Control. SSSP Springer Series in Social Psychology. Springer, Berlin, Heidelberg.
2. Ana, G. R. E. E., E. Oloruntoba, O. & Sridhar, M. K. C. (2009). Contributions of Environmental Clubs Toward Improved Environmental Programs in Selected Secondary Schools in Ibadan, Nigeria. AppliedEnvironmentalEducation& Communication, 8:2, 94-104.
3. Ardoin, N. M., Bowers A. W., Wyman Roth, N. &Holthuis, N. (2018). Environmental education and K-12 student outcomes: A review and analysis of research. The Journal of EnvironmentalEducation, 49:1, 1-17.
4. Ardoin, N. M., Clark, C.& Kelsey, E. (2013). An exploration of future trends in environmental education research. EnvironmentalEducation Research, 19:4, 499-520.
5. Ballard, H. L. & Belsky, J. M. (2010). Participatory action research and environmental learning: implications for resilient forests and communities. EnvironmentalEducation Research, 16:5-6, 611-627.
6. Bywater, K. (2014). Investigating the Benefits of Participatory Action Research for Environmental Education. Policy Futures in Education, 12(7), 920–932.
7. Crohn, K. & Birnbaum, M. (2010). Environmental education evaluation: Time to reflect, time for change. Evaluation and ProgramPlanning, 33, 155– 158.
8. Huckle, J. (2002). Educating for Sustainability: A guide for primary schools. BurningIssues in PrimaryEducation, 5.
9. McPherson Frantz, C. & Mayer, S. (2014). The importance of connection to nature in assessing environmental education programs. Studies in Educational Evaluation, 41, 85–89.
10. Monroe, M.C. (2010). Challenges for environmental education evaluation. Evaluation and ProgramPlanning, 33, 194–196.
11. Reid, A.D., Jensen, B.B., Nikel, J., Simovska, V. (eds) (2007). Participation and Learning: perspectives on education and the environment, health and sustainability. London: SpringerPress.
12. Thomson, G., Hoffman, J. &Staniforth, S. (2010). Measuring the Success of Environmental Education Programs. Ottawa: CanadianParks and Wilderness Society.
13. Tilbury D. and Wortman D. (2004). Engaging People in Sustainability, Commission on Education and Communication.Gland and Cambridge: IUCN
14. Wheeler Κ. and PerracaBijurΑ. (eds) (2010). Education for a Sustainable Future. A Paradigm of Hope for the 21st Century. New York: Kluwer Academic/Plenum Publishers.
15. West, E. S. (2015). Understanding participant and practitioner outcomes of environmental education. EnvironmentalEducation Research, 21:1, 45-60.
Ελληνόγλωσση
1. Γεωργόπουλος, Α. (2005). Περιβαλλοντική Εκπαίδευση. Ο νέος πολιτισμός που αναδύεται. Αθήνα: Gutenberg.
2. Δημητρίου Α. (2009) Περιβαλλοντική Εκπαίδευση: περιβάλλον, αειφορία. Θεωρητικές και παιδαγωγικές προσεγγίσεις .Θεσσαλονίκη: Επίκεντρο
3. Ζυγούρη, Ε. (2005). Αξιολόγηση προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Θεωρία και πράξη. Αθήνα Τυπωθήτω.
4. Καψάλης, Α. &Χανιωτάκης, Ν. (2012). Εκπαιδευτική αξιολόγηση. Θεσσαλονίκη: Αφοί Κυριακίδη.
5. Ξανθάκου, Γ. (2011). Δημιουργικότητα και Καινοτομία στο Σχολείο και την Κοινωνία. Αθήνα: Διάδραση.
6. Μαλάκης, Σ. (2018). Τεχνο-ατυχήματα και Αειφορία: Μελέτη Περίπτωσης του Ατυχήματος στον Πυρηνικό Σταθμό της Φουκουσίμα. Στο Β. Παπαβασιλείου, Ν. Ανδρεαδάκης, Γ. Παπαδομαρκάκης, Μ. Καΐλα. [Επιμ.], Αειφορία, Αειφόρος Ανάπτυξη, Φύση Και Ανθρώπινη Φύση. Ο Κόσμος μας; Quo Vadis?. Αθήνα: Εκδόσεις Διάδραση, 151 – 165.
7. Μπότσιου, Μ., Τεξής, Ι. &Τερνεκτσής Ι. (2008). «Πασχαλίτσα εναντίον Μελίγκρας» μια εκπαιδευτική εφαρμογή με τη χρήση κινουμένου σχεδίου για το μάθημα της ανθοκομίας-κηποτεχνίας στις μονάδες ειδικής αγωγής. Στο: Αθανάσιος Τριλιανός& Ιγνάτιος Καράμηνας, Ελληνική Παιδαγωγική και Εκπαιδευτική Έρευνα (Τόμος Β) (σελ. 583-590).Αθήνα: Ατραπός.
8. Τριλιανός, Αθ. (2004). Μεθοδολογία της σύγχρονης διδασκαλίας,τόμ. Β’. Αθήνα: Αυτοέκδοση.
9. Φώκιαλη, Π., Ξάνθης, Α. Παπαβασιλείου, Β. Μόγιας, Α. και Καΐλα, Μ. (επιμ.) (2015). Τοπικότητα και Βιώσιμη Ανάπτυξη. Αθήνα: Διάδραση.